Powered By Blogger

Saturday, September 29, 2012

සිටුවර පුවත ….



 

අද මම ලියන්න යන්නෙ විශේෂ වූ පොතක් ගැන.

මේ පොත තමයි ... මේ වසරෙ.... එනම් 2012 වසරෙ ... ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානය දිනූ විශිෂ්ඨතම නවකතාව කියල කියන්නෙ.
 

මේක ලියල තියෙන්නෙ රූපා ශ්‍රියානි ඒකනායක මහත්මිය විසිනුයි. කතුවරිය මීට පෙර ළමා කතා ...කෙටිකතා ..සහ නවකතා .. කීපයක් ම ලියල තියෙන කෙනෙක්. මීට පෙර වසරක ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානය සඳහා නිර්දේශ වූ ''තරු බඹසර'' කියන පොත ලිව්වෙත් ඈ තමයි.
 
මීට අමතරව ''දුටිම් නෙතින් කසුප් නිරින්ද්'' කියල පොතකුත් ලියල තියෙනව. ඒකට ගොඩගේ සම්මාන උළෙලේදී සම සම්මානය හිමිවුනා.

මේ නවකතාවෙ මම දකින තවත් දෙයක් තමයි ... ප්‍රධාන චරිත දෙක .. එනම් පණ්ඩුල සහ  සරළා ... මාරුවෙන් මාරුවට උත්තම පුරුෂ දෘෂ්ඨිකෝණයෙන් තම කතාව ඉදිරිපත් කිරීම. සමහර අවස්ථාවල මෙය පාපොච්චාරණයක ස්වරූපය ගනියි.
 


පොත අවසන් කරල තියෙන විදිහ මගේ සිත් ගත්තා වුනත් ...

සමස්තයක් විදිහට බැලුවම මේක ගැන මගේ එච්චරම පැහැදීමක් නම් නෑ.

එහෙම කිව්ව කියල ඔයගොල්ලො නොබල ඉන්න එපා.

 [ඒක ඉතින් මගෙ පෞද්ගලික අදහසනෙ]

ඔයාලත් කියවල මේ පොත ගැන අදහස් දක්වනව නම් මම වඩාත් කැමතියි.
පොත පිළිබඳව පොඩි විවේචන දෙකකුත් ලියල තියෙනව දිවයින පත්තරේ .. සුලෝචන වික්‍රමසිංහ මහතා සහ සමාජ විද්‍යා අංශයේ මහාචාර්ය ටෙනිසන් පෙරේරා මහතා විසින්.
ඒකත් කියවලා බලන්න.
                                  ඡායාරූප මත ක්ලික් කිරීමෙන් විශාල කර බැලිය හැක.
පළමු මුද්‍රණය    2011

දෙවන මුද්‍රණය   2012

 ISBN  978 - 955 - 656 - 197 - 5

සූරිය ප්‍රකාශකයින් ගේ පොතක්.

[ මේ පොත් ගැන ලියද්දි මට අමතක කරන්න ම බැරි කෙනෙක් තමයි අපේ '' ඔබා මලය ''.   මගේ පොත් පිළිබඳ විස්තර මහත් ආශාවෙන් කියවපු කෙනෙක්. ඔහු දැන් කොහේ ඇත්ද ...?

කොහේ හිටියත් ඔහුට සුගතියක් ම වේවා යි පතමි]


 

Tuesday, September 25, 2012

මමත් ගියෙමි .. නුඹලා ව ගන්නට ...



 
නුඹලා  වනාහි කුඩා කල සිටම මාගේ සුහද මිතුරෝ වන්නා හ. මම නුඹලා ට  බොහෝ ආදරේ කරන්නා සේම නුඹලා ත්  මටද එසේ ම ආදරේ බව මම දනිමි. කෙල්ලන්ගේ .. හෝ තරුණියන් ගේ .. එහෙමත් නැතිනම් ගැහැණුන් ගේ කසිකබල් ආදරයට වඩා එය කෙතරම් මිහිරි ද ..?
සැබෑ මිතුරියන් යැයි අප සිතාගෙන සිටින කෙළෙහිගුණ නොදත් අකෘතඥ මිතුරියක ගේ මිතුරුකමට වඩා එය මොන තරම් විශ්වාස වන්තයි ද ...?
නිතර ම හොඳ යහලුවන් සේ නුඹලා ව  ආශ්‍රය කරන්නෝ එය මැනවින් දන්නාහු ය.
නුඹලා ගෙන් කෙනෙකු  රැගෙන නුඹ තුළට ගිලා බැස්ස විට අපේ සිත්සතන් වල ඇතිවෙන සියලු දුඃඛ දෝමනස්සයන් වියැකී යයි.
යම් මිතුරෙකු ගේ හෝ මිතුරියක ගේ වෙනස්කමක් හෝ යම් අකටයුතුකමක් නිසා හෝ සිත තුවාළ වී ඇති කල් හි මෙය මාහැඟි ඔසුවක් වන බව මට ඉත්තේරුවෙන් ම කිව හැකිය.
එබඳු සිත් පෑරවීම්  නිසා දෑසේ මතුවන ලුණුරස සහිත  දියරය වළකාලීමට ද  නුඹලා උපන් හපන්කම් ඇත්තවුන්ය.
මා නුඹලා ට බෙහෙවින් ගරු කරන්නේ ත් .. ආදරය කරන්නේ ත් .. එබැවිනි. අහෝ .. මාගේ ආදරණීයයන් වූ නුඹලා  ... මට මැරෙන තුරාවටම එසේ ම සැළකුව මැන ව.
 

ඉතින් .. මේ නුඹලා කීප දෙනෙකු අලුතෙන් ලබා ගැනීම පිණිස මමත් අද B.M.I.C.H. බලා ගියෙමි. පහත පළකොට ඇත්තේ ඒවායේ සේයා රූ කීපයකි.
 

වසරේ හොඳම එක වශයෙන් නිර්දේශ වූ [2012 වසරේ ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානය දිනූ විශිෂ්ටතම නවකතාව වූ] ''සිටුවර පුවත'' මම දැන් කියවමින් හිඳින්නෙමි. මෙය හැම ස්ටෝල් එකකම වාගේ අවසන් වී තිබුණ බැවින් .. එකක් සොයා ගත්තේ අමාරුවෙනි.
 

පෙනෙන විදිහට නම් එතරම් රසවත් භාවයක් තවම නොදැනේ. කියවා අවසන් වූ පසුව ඒ පිළිබඳව අටුවාවක් ලිවීමට අදහස් කරගෙන සිටිමි.

පසුගිය වසරවල තරම්ම සෙනගක් මා දුටුවේ නැත. මා එහි ගිය වෙලාව අනුව එසේ වූවා විය හැකියි. නමුත් විජේසූරිය මහතා ගෙ ස්ටෝල් එකේ නම් සෙනග උතුරා යන තරම්. සමහරවිට ඔහුගෙ පොත් හොඳ නිසා වෙන්නත් පුලුවෙනි.. නැතිනම් අනෙක් තැන්වල 20% අඩුකරන විට  මෙහි 30% ක් අඩුකර විකිණීම නිසා වෙන්නත් පුලුවෙනි.
 

මීට අමතරව ''සරසවි'' එකේ එතකොට ''දයාවංශ ජයකොඩි'' එකේ ත් එබඳු තත්වයක් තිබුණි.

මෙහි තවත් මාගේ සිත්ගත් තැනක් වූයේ ''ගුරු ගෙදර'' යි. පොත් කතුවරුන් හා කතුවරියන් සමග අප වැනි පාඨකයන් සම්බන්ධ කරලීම එහි අරමුණයි. අපට ඔවුන්ගෙන් විමසීමට පුලුවන් .. ඔහුගේ හෝ ඇයගේ පොත ලිවීමේදී මතු වූ ගැටලු පිළිබඳ ව සහ එය ලිවීමට හේතු වූ කාරණා ආදිය ගැන. මේ සාකච්චා ඉතාම සුහදව ගලාගෙන ගිය අතර හැමෝම එය අගය කළා.
 

මා හරියටම දන්නේ නෑ මෙවරත් ප්‍රදර්ශනය 30 වෙනිදා විතර වෙනකම් දීර්ඝ කරනවා ද යන්න පිළිබඳව. සමහරවිට එසේ නොකරන්නත් පුලුවන්. ඒ නිසා .. මම කැමතියි මෙතෙක් නොගිය උදවියගෙන් ඉල්ලා සිටීමට ... ඉක්මණින්ම ගොස් එයට සහභාගි වෙන ලෙස.


මේ තියෙන්නෙ මම ගත්ත පොත් ටික

 

 

Monday, September 24, 2012

මගෙ සියවෙනි ලිපිය ..


අද මම ලියන්න යන්නෙ මගෙ සියවෙනි ලිපිය .. ලිපි සීයක් ලියන්න මම කල් ගත්ත හොඳටම වැඩියි කියලයි හිතෙන්නෙ. ඉදිරියෙදි මම මීට වඩා වේගවත් වෙන්න උත්සාහ කරන්න ඕන .. කියල හිතුවා.
ඉතින් මේ සියවෙනි ලිපිය විදිහට ශ්‍රී ලංකාවෙ ඓතිහාසික වැදගත් කමක් තියෙන පුරාණ පන්සලක් පිළිබඳව ලියන්න ලැබීමත් එක්තරා විදිහක සතුටක්. මේ පන්සල පිහිටා තියෙන්නෙ හික්කඩුව ප්‍රදේශයෙ ... සමහරු නම් දන්නවත් ඇති .. ඒ වගෙම ගිහිල්ල වැඳ පුදාගෙනත් ඇති.
කොළඹ සහ ගාල්ල අතර මහා මාර්ගයේ .. 58 වෙනි කිලෝමීටරය  අසළින් පිහිටි ''සැළලිහිණි''  නාමපුවරුව ලඟින් හැරී ගොඩ පැත්තට කිලෝමීටර භාගයක් ගිය තැන හමුවන්නේ තොටගමු රන්පත් මහා විහාරයයි. [ තෙල්වත්ත රජමහ විහාරය නමින් ද හැඳින්වේ ]

පන්සල් භූමිය

මහා වංශයේ මෙම ස්ථානය සඳහන් වෙන්නෙ ''තිත්ථගාම'' හෙවත් .. ''තීර්ථග්‍රාම'' යනුවෙන්.
එය දකුණු පළාතේ .. ගාලු දිස්ත්‍රික්කයේ .. හික්කඩුව ප්‍රාදේශීය සභාවට අයත්ය.
මේ පන්සල අවට තියෙන විශෙෂ ම දෙයක් තමයි එම ප්‍රදේශය තදින්ම සුනාමියට ගොදුරු වූ තැනක් වීම. ඒක අපිට මතක් වෙන අමිහිරි මතකයක්. [තෙල්වත්ත .. පෑරළිය .. වැනි වචන ඇහෙනකොට මතක්වෙනව ඇතිනෙ හැමෝටම]
එදා සමස්ත ධරණි තලයම විශ්මයට පත්කරමින් .. ''සව්සත කෙල පැමිණි ... සියල් වියතුන්ට සිළුමිණි'' යන විරුදාවලිය දිනාගත් තොටගමුවේ  ශ්‍රී රාහුල හිමිපාණන් වැඩසිටි .. එසේම ''ශ්‍රී විජයබා පිරිවෙන'' යනුවෙන්ද ලොව පුරා ප්‍රසිද්ධ වූ ස්ථානය මෙයයි.  [මෙකල වැඩිදෙනෙක් නොදන්නවා වුනත්]
එකල මෙය කොතරම් බලවත් ස්ථානයක් වූවේද යත් .. රට පාලනය කළ ඉංග්‍රීසිහු පවා මෙම ප්‍රදේශය අභය භූමියක් වශයෙන් ප්‍රකාශයට පත් කළහ. එයට සාධක වශයෙන්  '' තෙල්වත්තේ අභය ස්ථානය .. වෙඩි තැබීම තහනම්''  යන ත්‍රිවිධ භාෂාවෙන් සමන්විත නාමපුවරු ගෙනහැර දැක්වීමට පුලුවන්.
[අද වනවිට ඒවායින් ඉතිරිව ඇත්තේ ..මීටියාගොඩ , කිරළගහවෙල මංසන්ධිය අසළ ඇති නාම පුවරුව පමණි]
එපමණක් නොව මේ සුදු පාලකයෝ .. 1938 දී මෙහි විහාර කටයුතු සඳහා රුපියල් 30,000 ක මුදලක් ද වෙන්කර දී තිබේ. ඒ වගෙ කාලෙක මේ මුදල කොයි තරම් විශාල මුදලක් වෙන්නට ඇති ද ...?
බුදු දහමට නිතරම බැටේ දීමට මාන බලන මේ සුද්දෝ .. ඒ  ආකාරයට කටයුතු කිරීමෙන් ම පෙනී යනවා .. මේ පන්සල ඒ කාලයේ කොතරම් බලයක් ප්‍රදේශය පුරා පතුරුවාගෙන හිටියාද කියන එක.
ඒ වගෙම තමයි .. මේ විජයබා පිරිවෙන ඒ කාලයේ පැවතිල තියෙන්නෙ ජාත්‍යන්තර විශ්ව විද්‍යාලයක තත්වයෙනුයි. විදේශීය සිසුන් හුඟ දෙනෙක් මෙහි ඉගෙනුම ලැබූ බවත් සඳහන්.
සාහිත්‍යය ගැන කතා කිරීමේදී ...පරෙවි සංදේශය , සැළලිහිණි සංදේශය , කාව්‍යශේඛරය , වැනි කාව්‍ය රචනා ද ... පංචිකා ප්‍රදීපය , බුද්ධ ගජ්ජය , බුද්ධිප්පසාධිනී .. ආදී ශාස්ත්‍රීය ග්‍රන්ථ ද මෙහි නිර්මාණ වන්නේය.
මේ අවට ග්‍රාම නම් හැදුන විදිහත් අපූරුයි. මේ විහාර කර්මාන්තය උදෙසා හුණු ලබා ගැනීමට සිප්පි කඩා ගත් ස්ථානය .. සිප්පි-කැඩුව .. සිප්-කැඩුව ..  සිප්කඩුව .. හිප්කඩුව .. අන්තිමේදි හික්කඩුව වෙලා තියෙනව.
මේ විදිහටම මෙහි ඉගෙනුම ලැබූ දෙස් විදෙස් ශිෂ්‍යයන්ට අවශ්‍ය ආහාර පාන .. විශේෂයෙන් සහල් සහ බත සැපයූ ගම බද්දේගම ලෙසින්ද ..සීනි සැපයූ ගම සීනිගම යනුවෙන්ද .. විහාරයට අවශ්‍ය පෙරහන්කඩ සැපයීම නිසා එගම පෑරලිය වශයෙන් ද .. එදා විදුලි ආලෝකය නොමැති නිසා පිරිවෙන් භූමිය ආලෝකමත් කරගැනීමට අවශ්‍ය මී ඉටි සැපයූ ගම මීටියාගොඩ වශයෙන් ද හඳුන්වා ඇත.
රාහුල හිමියන් ගේ පිළිරුව

තොටගමුවේ ශ්‍රී රාහුල හිමියන් පිළිබඳවද බොහෝ ජනප්‍රවාද තිබෙයි. රාහුල හිමියන් ව මහණ කිරීම සඳහා සොයගත් අන්දමද මින් එකකි.
වරක් තොටගමුවේ වීදාගම හිමියන් යම් උවමනාවකට ගම හරහා ඩඩිමින් සිටියහ. එසේ වඩින අතරේ එක්තරා ගමගෙදරක... ඉතා රුවැති ස්ත්‍රියක් මිදුලේ සහල් ගරමින් සිටිනු දුටහ. වීදාගම හිමියෝත් දක්ෂ කවියෙකු බැවින් .. මේ රුවැත්තිය දුටු වහාම කවි පදයක් උන්වහන්සේ ගේ මුවින් නික්මුනේ නිතැතින්ම.
''සිහින් සිනිඳු සිනිඳු  ලොලේ ...
සිහින් ඉඟට ඇඳි        සේලේ ''….
වීදාගම හිමියන් තෙවැනි පදය කීමට පෙර වත්තේ ඉඳි කඩොල්ල අසළ සැඟවී සිටි පොඩි කොලුවා කට හඬ අවදි කළාලු මෙසේ.
''සහල් ගරන කත    මිදුලේ ...
දැක මහණෙක් ලොබය   කළේ ...''
පුදුමයෙන් කොලුවා දෙස බැලූ වීදාගම හිමියන් .. ලැජ්ජාවෙන් යුතුව එතැනින් පිට මං වූයේ .. '' මහණකමට නම් අපූරු කොලු පොඩ්ඩා'' යැයි සිතමින් ලු.
පසු කලෙක  තොටගමුවේ ශ්‍රී රාහුල යන නමින් පැවිදි වූයේ එම කොලුවා ලු.
ශ්‍රී රාහුල හිමියන් පිළිබඳව ගීත කීපයකුත් රචනා වෙලා තියෙනව.
එකක් තමයි එච්.ඩබ්. රූපසිංහ මයා ගායනා කරන ''ශ්‍රී රාහුල හිමිගේ නාමේ'' ගීතය. එය ප්‍රබන්ධ කර තියෙන්නෙ එස්. මහින්ද හිමියන් විසින්.
දෙවනි එක වෙන්නෙ .. ''තොටගමුවේ ස්වාමි රාහුල .. රාහුල සිහිවේ සැමදා ..''. එය රචනා කළේ ..ආතර්.ඇම්. ද අල්විස් මහතාය. ගායනා කරන්නේ .. පී.ඇල්. ඒ. සෝමපාල මහතා විසිනි.

එතුමා විසින් සිටවනු ලැබුවා යැයි සැළකෙන පැරණි අඹගස

ඉතින් .. හැමෝම දැක බලාගෙන වැඳ පුදා ගතයුතු පූජනීය ස්ථානයක් වෙන මේ තොටගමු විහාරය ගාලු පාරෙ යන අයට ඕන නම් ගිහිල්ල බලන්න පුලුවන්.

රාහුල හිමියන් කාලයක් වාසය කළ ආවාසය

[මෙහි එන සමහර උපුටා ගැනීම් .. සීනිගම මහානාම මංගලසිරි මහතා විසින් රචිත .. තෙල්වත්තේ පුරාණ තොටගමු රන්පත් විහාරය නැමති ග්‍රන්ථය ආශ්‍රයෙනි]